واژه نامه معماری ایرانی

آبدارخانه : فضای مخصوص تهیه چای و شربت و قلیان

اتاق گوشوار : اتاقی که در طبقه بالا کنار تالار قرار می گیرد و به آن ارتباط دارد

ارسی : پنجره بزرگ چوبی که یک جبهه اتاق را به طور کامل می پوشاند و دارای بازشوهای کشویی بالارونده و شیشه های رنگین است

اندرونی : بخشی از خانه که مخصوص زن ، فرزندان ، خدمتگزاران و سایر اهل خانه بوده است

ایوان : فضای نیم باز مسقفی که از سه طرف محدود و از یک طرف باز است

ایوانچه : ایوان کوچک و کم عمق

ایوان ستون دار : فضای نیم باز ستون داری که معمولا مقابل فضاهای بسته قرار می گیرد

بادگیر : عنصر مرتفعی که بر روی بام قرار می گیرد و جریان هوا را به درون ساختمان هدایت می کند

بیرونی : بخشی از خانه که مخصوص مهمانان است

پنج دری : اتاق بزرگی که پنج پنجره بزرگ در کنار یکدیگر و به سمت حیاط دارد

تالار : اتاق بزرگ و تشریفاتی خانه که معمولا محل پذیرایی از مهمانان است

تالار سرداب : فضای تالار مانندی که در زیر زمین خانه قرار می گیرد

جلوخان : فضای باز پیش از سر در ورودی

چهارصفه : فضای صلیبی شکلی که از یک فضای گنبددار در مرکز و چهاربخش با پوشش طاق و تویزه در چهارطرف آن تشکیل شده است

حوضخانه : فضای سرپوشیده ی مرتفعی که حوضی در میانه دارد و معمولا بافضاهای دیگر مرتبط می باشد

حیاط خلوت : فضای باز کوچک و فرعی که معمولا در پشت فضا های اصلی خانه قرار می گیرد و گاهی مربوط به قسمت های خدماتی خانه می باشد

حیاط بالا خانه : حیاط کوچکی در طبقه دوم خانه که به همراه فضا های پیرامون خود بخش نسبتا مستقلی را در خانه پدید می اورد

خورشیدی : بخش نیم دایره ای بالای درها با تقسیمات داخلی

درشکه خانه : فضای نگهداری درشکه ها

دودری : اتاقی که دو پنجره بزرگ در کنار یکدیگر به سمت حیاط دارد

رواق : فضای باز نیم ستون داری است که از تکرار چهار طاقی های مشابه در یک راستا پدید می آید و در طول ضلع یک یا چند جبهه حیاط قرار می گیرد

سرداب : زیر زمین

سفره خانه : اتاق وسیع یا تالاری که محل صرف غذاست ، اتاق غذاخوری

سه دری : اتاقی که سه پنجره بزرگ در کنار یکدیگر و به سمت حیاط دارد

سیم گل : گلی است مرکب که نمای ساختمان را با ان می پوشانند

شاه نشین : فضایی در صدر تالار و روبه سوی پنجره که مخصوص نشستن بزرگان است

شربت خانه : فضای انبار و مخزن نوشیدنی ها

صفه : سکوی بدون سقفی که سطح آن بالاتر از سطح حیاط است و معمولا در جلوی فضاهای بسته قرار می گیرد

طاق و تویزه : نوعی روش سقف سازی

طره : سقفی که برای محافظت نمای ساختمان از باران بر لبه بام می سازند و از یک سو به ساختمان اتصال دارد

قطاربندی : مقرنسی که در یک خط مستقیم کار شده باشد مانند مقرنس بین طاق و دیوار های یک اتاق

کاربندی : به طور کلی به مجموعه سقف سازی های داخلی تزئینی می گویند ( اعم از رسمی ، یزدی ، کاسه سازی و مقرنس)

کفش کن : فضای واسطه ای که ورود به فضاهای بسته از آن میسر می شود

مطبخ : آشپزخانه

معقلی : نوعی تزئین که از ترکیب آجر و کاشی به وجود می آید

مقرنس : نوعی سقف سازی که مرکب از طاسه های ( عناصر سه بعدی فضای) هم اندازه و هم آهنگ است

مهتابی : فضای بدون سقفی است که بالاتر از سطح حیاط قرار می گیرد دیوار های این فضا نماسازی می شود و به این ترتیب به ایوانی شباهت پیدا می کند که سقف آن را برداشته اند این فضا معمولا از سه طرف بسته و از جهت چهارم به فضای باز مشرف است

هشتی : فضای اصلی ورودی که معمولا بعد از سر در قرار می گیرد

هفت دری : اتاق بزرگی که هفت پنجره بزرگ در کنار یکدیگر دارد

یزدی بندی : نوعی سقف سازی داخلی تزئینی

درباره معماری ایران ,

E.Zend 
  بازدید : 824
یکشنبه 23 فروردین 1394 زمان :  
 نظرات (0)

ارسال نظر برای این مطلب

عنوان	پاسخ	بازدید	توسط
مکان های دیدنی نیشابور	2	6066	eh_z198
مکان های دیدنی مشهد	0	4202	eh_z198

شاهکار معماری ایران

آبدارخانه فضای مخصوص تهیه چای و شربت و قلیان اتاق گوشوار اتاقی که در طبقه بالا کنار تالار قرار می گیرد و به آن ارتباط دارد ارسی پنجره بزرگ چوبی که یک جبهه...

واژه نامه معماری ایرانی